کد مطلب:95584 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120

خطبه 087-در بیان هلاکت مردم












[صفحه 178]

مذمت خلافت در دین با سپاس بدرگاه خداوند یكتا و درود بی پایان به روان خاتم پیامبران... به خدای متعال سوگند می خورم كه خداوند گردنكشان و ستمكاران را نیز پس از مهلت و وسعتی كه در این جهان یافتند و پس از گذشتن از پل سختیها ذلت نداده است. همچنان كه هیچ استخوان شكسته ای را به هم نپیوست مگر بعد از دردها و سختی... شما ای مردم اگر به دیده عبرت نگاه كنید می بینید تمامی رنجها و سختیهایی كه راه شما را سد كرده اند و شما از آنها روی گردان بودید، سرشار از حكمت و عبرت بوده اند بدانید كه هر صاحبدلی، صاحب خرد نیست، هر گوشی شنوای كلام حق نیست و هر بینایی از دیدن پیشامدها و حوادث روزگار عبرت نمی گیرد. اما شگفت انگیز است، اینكه این فرقه های گوناگون كه حرف دین خدا را دارند اما نه قدم در راه رسول خدا دارند و به نصایح جانشین او دل می دهند نه به عالم نهان اعتقادی دارند و نه از ناپسندیهای عیان چسم برمی گیرند و دل را به اموری نامعلوم می سپارند و عفت نفس را نگاه نمی دارند و پا در راه خواهشهای نفسانی خویش دارند و آرزوهای بلند در سر می پرورانند چیزی را خوب می دانند كه دوست دارند و چیزی را زشت می پندارند كه بدشان می آید. هر

بار مشگلی دارند بجای كائنات بر اراده خویش استوار می مانند و گمان دارند. آنچه خود می پندارند حكم استوار الهی است، به گونه ای كه بنظر می رسد هر كس به تنهایی هم مراد است و هم مرید بر هر چه می بیند ایمان می آورند و با خیالهای عاری از حقیقت بر آنها مداركی نیز می سازند و در باور خویش اصرار می ورزند.


صفحه 178.